پرنیان

شبکه پویا، یه برنامه ای داره به نام جشن نماز که هر روز که پخش میشه شما میگی عکس من رو هم بفرست... این هم از عکست عشقمم عاشق اون دمپایی هات هستم ...

نازنینم بعد از اعلام شیوع بیماری کرونا، اون هم از قم، مدارس تعطیل و همه قرنطینه خانگی شدیم.... از ۱۶ بهمن که جشن دنیا اومدن نی نی دایی جون بود، دیگه قم نرفتیم... روزهای اول خیلی بیتابی میکردی که بری خونه خاله همسایه، ولی کم کم عادت کردی و توی خونه می مونیم...  به هر کسی هم که زنگ میزنی، میگی مواظب باش کرونا نگیرتتون... نقاشی بامزه ای از کرونا کشیدی و میگی، اینا سوزن هستن روی سرش... انشالله به سلامتی ، همه مردم این دوره رو رد کنم🙏🙏   ...

دلبندم، ظاهراً علاقه ت به موسیقی به بابا و خانواده پدری رفته... رفتیم نمایشگاه موسیقی،  یه تمبک کوچولو خریدیم ، یه گیتار و ارگ کوچولو هم داری... مدام باهاشون آهنگ میزنی... تماس تصویری که با فامیل میگیریم، دونه دونه اینا رو میاری و براشون آهنگ میزنی... آهنگ تولدت مبارک رو هم با پیانو یاد گرفتی و خیلی مشتاقانه و روزی چندیییین بار میزنی... عشق منییییی.... نفسمممم😘😘😘😍😍😍   ...

بخاطر اومدن کرونا، یک ماهی هست که توی قرنطینه خانگی به سر می‌بریم... اوایل خیلی بهانه می‌گرفتی بری خونه خاله همسایه و مدام گریه میکردی ... ولی کم کم عادت کردی و در خونه رو هم باز نمی کنی و میگی کرونا میگیرتمون😁 یک روز توی هفته قبل رفتیم پشت بوم و توپ بازی کردیم ولی بخاطر ایزوگام انعکاس نور زیاده و چشم رو اذیت می‌کنه... امروز تصمیم گرفتیم بریم نهار رو بیرون بخوریم.. یه جایی پیدا کنیم که کمتر توی رفت و آمد و دسترس مردم باشه.. پشت شهرصنعتی ، توی کوهها جای مناسبی بود.. نشستیم یک ساعتی و شما یه کم توپ بازی کردی و برگشتیم... بهت خوش گذشته بود و هر روز ظهر میگفتی بریم ناهار رودخونه   ...